Κατά τη διάρκεια της εκδρομής μας στα κεντρικά γραφεία της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά δημοιογράφους, το χώρο που εργάζονται και προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στα πολλά ερωτήματα που είχαμε όταν μπήκαμε στο κτήριο.
Αν και λίγο αργοπορημένοι, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της εφημερίδας κ. Κιούσης, μετά το απαραίτητοκατσάδιασμα, μας έβαλε σε μια μεγάλη αίθουσα και μας κέρασε πορτοκαλάδες και ορθογραφικά λεξικά των Τεγόπουλου - Φυτράκη.
Η ορθοστασία μας ταλαιπώρησε λίγο, αλλά η συζήτηση είχε ήδη ανάψει για τα καλά. Τα παιδιά από τα άλλα σχολεία ρωτούσαν και αναζητούσαν απαντήσεις για την "ελευθερία του τύπου". Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η εισαγωγή της ομιλίας αναλώθηκε στα προσόντα που πρέπει να έχει ένας δημοσιογράφος σήμερα. Έγινε ιδιαίτερη μνεία για τον καλό χειρισμό της γλώσσας και τη γνώση λέξεων και φράσεων. Η Αγγελική Βαρελά που είχε επισκεφτεί την εφημερίδα τόνιζε σε κάθε της φράση τη σημασία της γνώσης της ελληνικής γλώσσας. Το κλασσικό τεστ που μπορείτε να κάνετε είναι να περιγράψετε με όσο το δυνατόν πιο πολλά επίθετα ένα όμορφο τοπίο (π.χ. μαγευτικό, γραφικό, ...). Μάλλον, εγώ θα έμενα στην ίδια τάξη!!
Στη συνέχεια έδωσε την ιεραρχική δομή μιας εφημερίδας. Από χαμηλά, ξεκινάμε από τον συντάκτη ύλης, στον αρχισυντάκτη ύλης, στον αρχισυντάκτη των τομέων (π.χ αθλητικό, πολιτικό), στους διευθυντές σύνταξης, στον διευθυντή της εφημερίδας και στον εκδότη. Η ιεραρχία τηρείται σχολαστικά και κάθε επίπεδο φροντίζει να κάνει καλά τη δουλειά του πριν φτάσει στο επόμενο επίπεδο.
Από τη στιγμή που μπήκα μέσα άρχισε να με τριγυρνά η σκέψη της λογοκρισίας ενός άρθρου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένα άρθρο δεν λογοκρίνεται ή δεν κατευθύνεται. Ρώτησα, λοιπόν, τον κ. Κιούση για τη λογοκρισία των άρθρων. Η απάντησή του ήταν κατηγορηματική. "Δεν λογοκρίνονται τα άρθρα μας. Έχουμε ελευθερία σκέψης και λόγου". Η δήλωση δεν σήκωνε κουβέντα. Το πείσμα και η επιμονή του με έκαναν να σκεφτώ ότι πράγματι αυτός ο άνθρωπος λέει την αλήθεια. Όμως, ποιος είναι αυτός που καθορίζει τους εργαζόμενους σε μια εφημερίδα. Ποιός επιλέγει ποιον θα προσλάβει και γιατί; Είναι η ευφυΐα, το ταλέντο ή το περιεχόμενο των απόψεων. Πείτε με κακό, αλλά πιστεύω στην επιλογή του προσωπικού και στην επιλογή της γενικότερης άποψης.
Η επόμενη ερώτηση είχε στόχο τις πηγές ενός δημοσιογράφου. Εκτός από το διαδίκτυο, ένας δημοσιογράφος χρησιμοποιεί τα δελτία τύπου των πρακτορείων ειδήσεων, τους φίλους του σε διάφορες θέσεις, αλλά και τα κοινωνικά συμβάντα που παρακολουθεί δια ζώσης (εκδηλώσεις, διαμαρτυρίες). Ο δημοσιογράφος πρέπει να παραμένει ενημερωμένος για όλα και για αυτό δεν έχει ωράριο η εργασία του.
Ένας μαθητής ρώτησε για την ηλεκτρονική εφημερίδα, τα blogs και πόσο αυτά έχουν ζημιώσει τον έντυπο τύπο. Η απάντηση ήταν απρόσμενη. "Άλλο είναι το αναγνωστικό κοινό του έντυπου τύπου και άλλο του ηλεκτρονικού. Σε αντίθεση με ότι πιστεύεται, το ίντερνετ μας βοηθά στη δουλειά μας και μπορούμε να προβάλλουμε σε ευρύτερο κοινό τα θέματά μας". Για τις δωρεάν εφημερίδες τόνισε την απουσία συντακτών ύλης και την υποστήριξή τους από διαφημίσεις. Υπεραμύνθηκε της εφημερίδας του λέγοντας ότι απασχολεί πάνω από 1000 εργαζόμενους και έχει συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό μεσαίας ηλικιας με ανώτερο ή ανώτατο πνευματικό επίπεδο. Οι περισσότεροι νέοι σήμερα χρησιμοποιούν το ίντερνετ για ανάγνωση εντύπων.
Για το μέλλον της εφημερίδας, δήλωσε ότι θα επικρατήσουν κυρίως τα εβδομαδιαία έντυπα και όχι τα καθημερινά, λόγω λειτουργικού κόστους και η σημερινή τάση είναι η ηλεκτρονική εφημερίδα.
Τέλος, συμβούλεψε τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία να μάθουν την ελληνική γλώσσα καλά, να περιμένουν σκληρή δουλειά, χωρίς πολλά λεφτά στην αρχή. Το επάγγελμα το επιλέγουμε γιατί είναι η ζωή μας, και όχι κάτι ξεχωριστό από αυτό.
Από την πλευρά μου, να εκφράσω πάλι τις ευχαριστίες μας για τη φιλοξενία και καλή επιτυχία στην εφημερίδα.
Ap
